Pies dla człowieka czy człowiek dla psa?

Dzisiaj chciałabym bliżej się temu przyjrzeć-jak to jest,pies dla człowieka czy człowiek dla psa?
Pies jest symbolem bezinteresownej miłości i bezgranicznego oddania. 
Mając zwierzę w domu należy dokładnie zrozumieć jego wymagania.Dzięki takiemu postrzeganiu przyjaźń człowieka z psem może być wielka i niezwykła.
Człowiek niezależnie czy adoptuje,kupi bądź dostanie czworonoga kocha go bezgranicznie.Psy odwdzięczają się nam tym samym i chociaż często jesteśmy źli,że nasz Fafik pogryzł coś,a może kogoś,jest nieusłuchany,ciągle broi i można tak wiele wymieniać, przeklinając myślimy,że nas nie lubi bądź robi to specjalnie.Musicie wiedzieć,że pies nie robi tego specjalnie i pomimo tego,że cały czas broi to nas kocha,a my jesteśmy mu w stanie wybaczyć wiele.Oczywiście są pewne granice i nie można pupilowi na wszystko pozwalać,a jego zachowanie jest zależne od ułożenia,ale o tym kiedy indziej.

Pies zapewnia człowiekowi poczucie pewności i bezpieczeństwa również 
przebywanie z psem na co dzień może mieć wpływ na ludzki organizm, powodując obniżenie ciśnienia krwi, działając stabilizująco na układ krążenia. 

W trakcie rozmowy człowiek często szuka kontaktu wzrokowego z psem, oczekując z jego strony odpowiedzi. Zwierzę przeważnie zwraca głowę w kierunku osoby mówiącej i chociaż nie rozumie ludzkiego języka z tonu głosu potrafi wyczuć czy jego pan jest w dobrym czy złym nastroju.
Kontakt z psem pozytywnie wpływa też na ludzi przebywających w szpitalach i domach opieki społecznej. 
U ludzi chorych kontakt z psem pobudza do życia, zwiększa zdolność kontaktu ze światem.

A czy ktoś się zastanawiał, w jaki sposób psy traktują nas? Kim  jesteśmy dla nich? I jak określiły by naszą relację?

Psy oczekują od nas opieki,miłości,bezpieczeństwa,jedzenia oraz przede wszystkim wskazówek jak mają postępować.Ludzie często mówią: "co jest z moim psem", "tamten to potrafi,a mój nie","dlaczego szczeka na wszystko"...można by było tak długo pisać i wymieniać przykłady.Jak wyżej napisałam pies potrzebuje od nas wskazówek jak ma postępować.Nasza przylepa zupełnie inaczej rozumie niż człowiek. Pupile nie znają języka ludzkiego mają swoje sygnały,którymi dają znać pozostałym.Często później są problemy z zachowaniem,które tak naprawdę nie są zależne od nich-jak by bardzo chciały nie zrozumieją zawsze o co nam chodzi,dlatego musimy im w tym pomóc,pokazując i uczyć.

Te duże szczeniaki postrzegają ludzi jako swoje stado.

Człowiek i pies stanowią jedność,wzajemnie siebie uzupełniają i uczą czegoś nowego.

Na własnym przykładzie mogę powiedzieć,że zaczęłam cieszyć się z niewielkich rzeczy,dostrzegać piękno tam gdzie wcześniej tego nie widziałam,zdałam sobie sprawę,że nie powinniśmy zwracać uwagi na pewne rzeczy...

Dajcie znać co Wy o tym myślicie ;)

Pozdrawiamy z Ironem i do napisania!

Ps.Niedługo relacja z naszej wyprawy! :D 

Ps.2 Mielibyście ochotę na jakieś DIY?